Czerwcowy finisz

Witam!
Powoli na horyzoncie można już dostrzec czerwcowy finisz, a finisz, jak to finisz (z pozdrowieniami dla wielbicielki tego słowa), cechuje czasami wielki rozgardiasz, zamieszanie i poplątanie myśli. Tak jest tym razem, wszystko się ze sobą miesza, krzyżuje i najlepiej jakby człowiek się rozdwoił, bądź nawet roztroił, by mógł to wszystko na spokojnie przyswoić.

Za niecały tydzień, bo już w najbliższy czwartek, będą wyniki tegorocznych matur w tym oczywiście też moich. Emocje, dreszcze, mały stres już powoli gromadzą się we mnie, choć na pewno za kilka dni przekroczą one krytyczny poziom i gdy siądę przed komputerem, by zobaczyć te wszystkie cyferki, będę telepać się z natłoku myśli i owych emocji jak jeszcze nie w pełni stężała galaretka. Bardzo liczę na dobry wynik, który mógłby pozwolić mi myśleć poważnie o studiach na kierunku lekarskim, ale w razie czego trzeba się zabezpieczyć i przygotować plany B oraz C jakimi są analityka medyczna oraz biologia. Tegoroczne matury najgorszymi nie były (ogólnie mówiąc "matury" mam na myśli te na poziomie rozszerzonym, podstawowe nie będą mi na nic potrzebne), choć no ta biologia mogłaby być nieco bardziej przystępna i mniej poplątana. Teraz muszę jeszcze na systemie dopisać owe dwa dalsze plany, opłacić zapisy i czekać... najpierw na wyniki matur, potem na wyniki całej rekrutacji. Trzymajcie kciuki, by wszystko się dobrze ułożyło! 😁😉

Nie będę jednak się rozwodzić nad tym tematem za dużo, bo pewnie jeszcze nie raz będę o tym tu wspominać, a sam nie chcę się jeszcze bardziej nakręcać. Po drugie też, są też inne drogi i dróżki ostatnich dni, które chcą zagościć na mapce tego postu.

Od kwietnia, bez przerwy w moim ogrodzie gości kwiatowa burza. Coś kwitnie, coś przekwita, coś owocuje, to znowu jakaś inna roślinka zdobi się kwieciem - żółtym, białym, różowym, rdzawym i tak dalej, i tak dalej... Zapraszam na krótką historię późnoczerwcowego ogrodu...

Perukowiec królujący nad skalniakiem

Słodko pachnąca budleja Dawida, pszczela przyjaciółka

Rdzawe lilie pod tarasem

Miniaturowy krzaczek róży pod gruszą

Kolejna przyjaciółka pszczół, facelia

Najbardziej pozytywne kwiaty ogrodu, żółciutkie kwiecie wiesiołka

Ostatni kwiat clematisu na krzewie...

Ozdobna pokrzywa też bujnie kwitnie

Pierwsze kwiaty hortensji

Tawlina jarzębolistna też zaczyna kwitnąć...

Goździk brodaty i jego wielokolorowe kwiaty...

Kolejna hortensja też powoli rozkwita

Śnieżnobiałe kwiecie floksów

Złote oczko pięciornika

Wdzięcznie kwitną też funkie...

Pierwszy raz od kilku lat zakwitła mi w lasku jeżyna!

Malutkie owocki, będą z nich wspaniałe ostrężnice

Poziomki w donicach też z sukcesami!

Mahonia też obrodziła jagódkami, tylko te niestety niejadalne...

Śliwki węgierki też dzielnie się trzymają

Ostatnimi czasy również zmiany zaszły w moim sielskim zielniku, o którym niedawno pisałem. Niektóre zioła dostały w prezencie nowe doniczki, zwłaszcza te, które gniotły się już razem w jednej długiej donicy, a pomyśleć, że z dwa miesiące temu jeszcze rosły od siebie tak daleko... Do gromadki ziółek na parapecie domku na grilla dołączyła również lawenda, znana z pięknego zapachu odstraszającego komary i inne natrętne robactwo, a także z jeszcze piękniejszych fioletowych kwiatów, które od razu przenoszą nasze myśli na wielkie lawendowe pola w słonecznej Prowansji... Kwiaty i listki lawendy wykorzystywane są również w kuchni i mam nadzieję, że wzbogacą smak wielu potraw i sałatek, które przyrządzam...

Tak się prezentuje się lawenda w żółciutkiej doniczce

Największy z całej gromadki, jiaogulan, dostał drabinkę, by mógł się piąć jak najwyżej...

Co do potraw, sałatek i ogólnie jedzenia, to jak pisałem ostatnio, po maturze znalazłem w końcu czas na przyrządzanie zdrowych, lekkich dań oraz koktajli owocowych na bazie szpinaku z nasionami chia. Efekt jak do tej pory jest dla mnie super, bo przez te półtora miesiąca udało mi się zrzucić 6 kilogramów, a waga leci dalej i dalej, i dalej... W lecie naprawdę o wiele łatwiej zgubić zbędne kilogramy, bo wtedy nasz żołądek żąda straw lekkich, pijemy dużo wody, upały też robią swoje. Ostatnio, w ramach małego "cheat day", bo też nie można przecież zwariować i czasem trzeba sobie pozwolić na coś cięższego, upiekłem serowe chaczapuri adżarskie, które wyszło przepyszne. Chaczapuri to rodzaj gruzińskiego drożdżowego placka, którego wersji jest mnóstwo, jest to jedno z flagowych dań kuchni gruzińskiej, którą swoją drogą uwielbiam za wyjątkowy charakter i niebanalne smaki, według mnie lepszej kuchni nie ma! Jeśli ktoś tylko umie przygotować zaczyn i wyrobić ciasto, zrobienie chaczapuri nie będzie żadnym problemem, a smakuje genialnie, bardzo polecam!

Przed włożeniem do pieca...

...i po upieczeniu, było przepyszne!

Tak więc trwa to zamieszanie, pomieszanie z poplątaniem, ale jak sami widzicie, trwa to wszystko w miłej i przyjemnej wersji, nic tylko się cieszyć z życia, a może być tylko lepiej!
Na sam koniec zapraszam na małą zabawę pod tytułem "Znajdź kota"...

Widzicie?

Coraz bliżej...

Jest nasza zguba!

Żegnam Was pięknym zachodem słońca, pozdrawiam serdecznie...