20:26

Poletnią porą

Witam!
Jeśli myślicie, że poza wiosną, latem, jesienią i zimą nie ma żadnych większych, czy mniejszych pór roku, to muszę Was czym prędzej z błędu wyprowadzić, bowiem istnieje kilka innych fenologicznych pór roku, takich jak przedwiośnie, przedzimie, czy właśnie... polecie, które w tym momencie jest nieśmiałym królewiczem w ogrodach, polach, lasach, ale też wsiach i miastach.

Dla mnie tegoroczne polecie jest wymownym przedsionkiem do mojej wielkiej studenckiej przygody, która z nastaniem października na dobre się rozpocznie. Najdłuższe wakacje życia powoli przechodzą do historii, po moim drewnianym biurku od czasu do czasu hasają sobie już pierwsze książki do anatomii, czy biochemii (tak to jest, gdy student na pierwsze zajęcia z anatomii musi już mieć przyswojoną wiedzę o kręgach, więzadłach z nimi związanych, czy budowie i opisie kości potylicznej i ciemieniowej), na aplikacji uniwersytetu rozpisane są już plany grup zajęciowych... Miałem to szczęście, że trafiłem do jednej, a mianowicie osiemnastej, grupy z moimi trzema przyjaciółkami z klasy z liceum - Anią, Alą i Karoliną, które serdecznie pozdrawiam... Zawsze razem będzie nam raźniej, zwłaszcza podczas tych najtrudniejszych początków, które lada dzień się zaczną.

Początek roku akademickiego, chcąc nie chcąc, na pewno spowoduje, że moje blogowe półki zarosną warstewką kurzu i małymi pajęczynkami. Mam nadzieję jednak, że jeśli będę się tu zjawiać, oby jak najczęściej, bo blogowanie to rzecz dla mnie wspaniała, to będziecie mnie odwiedzać i razem ze mną nadal będziecie się cieszyć tym tytułowym "światem z mojej perspektywy"... co jak co, ale bez Was to nie ma kompletnie sensu!
Przy okazji bardzo też chciałem podziękować za tak liczne odwiedziny, za tyle miłych i ciepłych słów pod moim adresem, tegoroczne wakacje na blogu były czasem dla mnie niezwykłym, wręcz przełomowym!


Wracając do poletniej pory...
Mimo że jesień nie jest moją ulubioną porą, to ten przejściowy czas, owe polecie, gdzie nieustannie ścierają się ze sobą letnie i jesienne fronty, uwielbiam wielce.

Jest chwilą...

...wielu wycieczek z najlepszymi przyjaciółmi...

Wycieczka rowerowa do pałacu Żeleńskich z moimi przyjaciółkami, z którymi idę do jednej grupy na medycynie

Pałac Żeleńskich w Grodkowicach


...w trakcie której dumne osetniki i lekko nieśmiałe pawie oczka pasą się na blednących w poletnich promieniach budlejowych kłosach...



...która rozwija malutkie różane pączki i niesie je ku górze, by każdy mógł je podziwiać...



...starości kwiatów hortensji, którą otrzymały piękną, pełną koloru i niepowtarzalnego uroku...


...świetności krzewu pięciornika, którego złociste kwiatuszki, niczym małe słoneczka zdobią ogrodowe centrum...


...podczas której powolutku dojrzewają wielkie, lecz osamotnione kukurydziane łany...


...rozwoju leśnych kani, których główki są namiastką wygranej jesieni nad latem...


...która pachnie ciastem dyniowym, mocno czekoladowym brownie, czy delikatnie cynamonowym, jabłkowym crumble...

Ciasto dyniowe

Brownie

Jabłkowe crumble, czyli delikatne jabłka z rodzynkami i wanilią pieczone pod cieplutką, maślaną kruszonką

Poletnia pora daje mnóstwo powodów, by ją bezgranicznie uwielbiać, mnie uwiodła w pełni...
Żegnam się z Wami jesiennym albumem od Małgosi, który dzisiaj został oficjalnie małym mieszkańcem mojego domu.
Chodząc często po Waszych blogach i podziwiając liczne przepiękne prace, nie myślałem, że można się jeszcze bardziej zachwycić... a jednak! Na żywo ten albumik robi jeszcze większe wrażenie, na samym początku aż bałem się otwierać kolejnych stron, by czasem tego dzieła sztuki nie uszkodzić... Jeszcze raz bardzo dziękuję za prezent, a sam się bardzo cieszę, że miałem to szczęście, by w tym candy zagrać pierwsze skrzypce.


Pozdrawiam Was serdecznie i do zobaczenia! 😉😊

21:21

Podróże #52: Ostrów Lednicki i Wielkopolski Park Etnograficzny

Witam!
W dzisiejszym wpisie zapraszam Was na ostatnią już część "Wielkopolskiej Trylogii", tym razem mała podróż do przeszłości, mniej i bardziej odległej; mowa tu oczywiście o Ostrowie Lednickim i Wielkopolskim Parku Etnograficznym w pobliskich Dziekanowicach. Oba te miejsca łączy przepiękne jezioro rynnowe - Lednica, nad którym również odbywają się coroczne spotkania młodych, czyli Lednica 2000.

Drewniane figury witające turystów

Jeśli samochód nie wchodzi w grę, to w te miejsca trafić, a raczej dojść, dość trudno. W takiej sytuacji najlepiej jechać pociągiem relacji Poznań-Gniezno i wysiąść na stacji Lednogóra, a stamtąd iść około godzinę pieszo, najpierw do parku etnograficznego, a następnie do oddalonego o 2 kilometry Małego Skansenu i Ostrowa Lednickiego.

Nasz dzisiejszy spacer zacznijmy od Ostrowa Lednickiego - jednej z pięciu wysp na jeziorze Lednica, którą to uważa się za miejsce narodzin naszej państwowości, polskości i ponad 1000-letniej historii chrześcijaństwa na polskich ziemiach, bowiem prawdopodobnie to właśnie tam w 966 roku miał miejsce Chrzest Polski. Za panowania Mieszka I i Bolesława Chrobrego wyspa była jednym z głównych ośrodków administracyjnych, czy obronnych kraju. Jej świetność przerwał dopiero najazd czeskiego księcia - Brzetysława I w 1038 roku.
Na wyspę można dotrzeć promem, który kursuje co pół godziny.
Najważniejszymi punktami na Ostrowie Lednickim są ruiny palatium, czyli książęcej siedziby, kościoła grodowego, a także rekonstrukcje dwóch mostów i chat, w których życie prowadzili mieszkańcy Ostrowa.

Przystań promowa od strony Małego Skansenu





Przystań od strony wyspy




Domek na wyspie




Jubileuszowy dzwon wzniesiony z okazji 1050. rocznicy Chrztu Polski




Ruiny palatium, czyli siedziby książęcej bądź królewskiej z okresu średniowiecza, wzniesionego już za czasów Mieszka I, spełniał on funkcję rezydencjonalno-sakralną




Rzeźby Mieszka I i Dobrawy









Brzegowe umocnienia obronne




Widok na jezioro przy umocnieniach...
 
Miejsce znalezienia muszli pielgrzymiej Św. Jakuba w grobie pielgrzyma (przełom XIII i XIV wieku)

Ruiny kościoła grodowego


Krajobraz wyspy



Przyczółki dwóch mostów, które powstały w latach 60. X wieku


W takich chatkach żyli mieszkańcy Ostrowa Lednickiego










Przy brzegu jeziora Lednica, przy Ostrowie Lednickim, znajduje się Mały Skansen stanowiący niejako uzupełnienie skansenu w Dziekanowicach (o nim już za chwilę). Najciekawszymi miejscami tam są niewątpliwie drewniany spichlerz z Majkowa oraz wiatrak z Grażyny, nie brak również rzeźb na przykład Piasta Kołodzieja, czy Orła Białego...

Brama

Woj

Piast Kołodziej

Orzeł Królewski

Bolesław Chrobry

Spichlerz

Wiatrak

Nad brzegiem jeziora Lednica... w oddali Ostrów Lednicki

Dłubanka


W pobliskich Dziekanowicach swoją siedzibę ma Wielkopolski Park Etnograficzny o którym wspominałem już wcześniej. Skansen działa od 1982 roku, a jego głównym celem jest gromadzenie oraz eksponowanie przedmiotów oraz budynków z ziem Wielkopolski. Jak dobrze już wiecie, uwielbiam takie klimaty, więc nie mogło mnie tam zabraknąć... Poniżej najciekawsze miejsca parku.

Zagroda zamożnego gospodarza (Gaj koło Witkowa)


Obejście garncarza (Sulmierzyce)


Dzwonnica

Kościół pw. św. Anny i św. Wawrzyńca (Wartkowice)
 

Wnętrze kościółka







Grób Walentego Świercza, powstańca wielkopolskiego

Przydrożny krzyż

Drewniana kaplica (Otłoczyn)

Kopia zespołu dworskiego z 2. połowy XVIII wieku

Wystrój
 



Malutki sad między kaplicą a zespołem dworskim

Takim oto sposobem "Wielkopolska Trylogia" dobiegła końca... Mam nadzieję, że wszystkie trzy wyprawy Wam się spodobały i dzięki tym wpisom, znajdziecie kiedyś czas na odkrycie tych miejsc lub ponowne napawanie się ich wspaniałą atmosferą.
Na sam koniec zostawiam Wam jeszcze kilka migawek znad przepięknego jeziora Lednica, na żywo te widoki robią jeszcze większe wrażenie...



Pozdrawiam Was serdecznie i do zobaczenia! 😉😊
Copyright © 2014 Świat z mojej perspektywy , Blogger