Nieopodal codzienności

Witam! ;)

Pierwsza połowa lata zdecydowanie nie rozpieszcza, dostępu do lazuru nieboskłonu oraz słonecznego złota zaciekle bronią ciężkie, sine chmury z których co jakiś czas spływają równie ponure strugi wody, wokół panuje atmosfera co najwyżej majowa, potęgowana dodatkowo przez przedłużającą się sesję. Takie kapryśne i nieprzyjemne warunki zmuszają niejako do tego, by planując cokolwiek konsultować to właśnie z pogodą i chcąc nie chcąc trochę się jej podporządkować. Obecnie więc każdy lipcowy promyk, nawet ten, który nieśmiało przebija okienne tafle w południowych pokojach i cichutko, bez poklasku przesyła wiadomość o swym istnieniu, pobudza do działania, pozadomowe oraz domowe.

Pozadomowa aktywność przybrała na sile o tyle, że przez dłuższy czas przepełniona była najrozmaitszymi ograniczeniami. Oczywiście, pandemia nie ustała, wirus ciągle wisi między ludzkimi istnieniami i bezwzględnie wykorzystuje każdą słabość, każdą uchyloną furtkę, by zaatakować i dać do zrozumienia, że to on dyktuje zasady, ale oceniając całokształt sytuacji można stwierdzić, że powolutku idzie ku dobremu. Ta pozorna stabilność daje odwagi, by ruszyć przed siebie, by zobaczyć inne obrazy, obrazy pozbawione codzienności, wyzbyte ze zwykłości.

Dobczyce i Niepołomice już kiedyś miały tutaj swoje pięć minut, trzyczęściowa relacja z pierwszego z miast wygrała nawet pierwszą edycję plebiscytu "Podróż Roku". Od tamtych chwil minęło jednak dość sporo czasu, wielu obecnych czytelników zapewne nie pamięta nawet tychże wpisów. Mam to szczęście, że oba miasteczka wznoszą swe skarby tak niedaleko mnie; podróż tu, czy tam nie absorbuje gargantuicznej ilości czasu, energii oraz paliwa, a daje niemałą dawkę radości, zaspakaja wewnętrzną potrzebę odpoczynku, zmiany otoczenia.

Dobczyce są dość częstym punktem moich samochodowych wycieczek; czasem tylko przejeżdżam przez miasto, gdy wracam z okolic Raciechowic i Szczyrzyca, gdzie zachwycam się krajobrazem pełnym śliwkowych, jabłoniowych sadów dopełnionym ciemnozielonymi konturami Śnieżnicy oraz Mogielicy, czasem zaś do Dobczyc jadę bezpośrednio, wtedy parkuję samochód na Przedbroniu przy zamkowej bramie i ruszam na krótki, lecz pełen wrażeń spacer. Leniwie krocząc wzdłuż niewysokich murów obronnych, przy kościele św. Jana Chrzciciela, lipie Marysieńce z 1683 roku, a ostatecznie obok zamku oraz skansenu, można zostawić w tyle wszelkie troski i lekko zahamować tak szybko pędzący czas.

Brama zamkowa

Mury obronne

Widok z wieży na Jezioro Dobczyckie

   Kościół św. Jana Chrzciciela

Tym razem zza ciężkich krat można było ujrzeć wnętrze kościoła

Kwitnąca Marysieńka

Widok na zamek oraz część skansenu

Dobczycki skansen w pełnej okazałości

W centrum niepołomickiego obrazu nie można nie wstawić niezliczonych szlaków przeszywających dębowo-sosnową tkankę Puszczy Niepołomickiej, a także kazimierzowskiego zamku nazywanego często drugim Wawelem, który w letnie popołudnia stanowi o wiele przyjemniejszą opcję, bowiem pozbawioną roi natrętnych komarów odpornych na wszelkie repelenty.

Żubrostrada prowadząca do ośrodka hodowli żubrów, niestety wtedy niepokonana przez inwazję komarów

Po puszczy przyszła chwila na obchód wokół Zamku Królewskiego

Dziedziniec z barokowymi krużgankami

O czym myślisz, Stańczyku?

O czym myślisz, damo z gronostajem?

Rynkowa kapliczka w otoczeniu kwitnącej lipy, nie ma piękniejszego zapachu wczesnym latem...

Rynek z widocznym w oddali zamkiem

Widok na kościół pw. Dziesięciu Tysięcy Męczenników

Zawsze z wielką przyjemnością i sentymentem wracam w te miejsca...

O domowym działaniu napiszę zapewne już wkrótce, niech wprowadzeniem do niego będzie blacha pełna ciepłych, pachnących latem lawendowych jagodzianek z jagodowym lukrem. Pierwszy raz piekłem te cudeńka i na pewno nie ostatni, bowiem połączenie drożdżowego ciasta, szafirowych jagódek z Kleparza oraz kwiatu lawendy to coś idealnego.

Przed...

...i po upieczeniu ;)

Trochę się rozlały w trakcie pieczenia, ale bogactwo wnętrza pozostało, z jagodowym lukrem smakują obłędnie ;)

Pozdrawiam serdecznie i do zobaczenia! ;)