Małe szczęścia

Witam!
Nie wiem, czy ze mną się zgodzicie, ale te tytułowe małe szczęścia dają chyba najwięcej radości, bowiem zaczerpnięte są z codziennego życia, z każdej chwili, każdej minuty. Mogą mieć one swoje źródło w małych cyferkach, większych domkach, czy też dużych krajobrazach. Zrobić coś i potem widzieć, obserwować owocne efekty swych działań, czy jest coś piękniejszego?

W czwartek, po prawie dwumiesięcznym oczekiwaniu, w końcu otrzymaliśmy wyniki swoich egzaminów maturalnych. Wsiadając do busa w swojej wsi, który jechał do Krakowa, otrzymałem wiadomość - opublikowano wyniki na obiegu. Błyskawicznie serce stanęło mi w gardle, mimo że wcześniej niespecjalnie się tym dniem stresowałem, zapłaciłem jeszcze kierowcy za przejazd, po czym jak najprędzej znalazłem sobie miejsce siedzące, by w spokoju włączyć internet, zalogować się do systemu i móc w końcu dowiedzieć się jak mi ta matura poszła. Loguję się, serce wali coraz mocniej, coraz głośniej, aż jest... moim oczom na ekranie telefonu ukazała się niewielka tabelka z wieloma cyferkami, której początkowo nie mogłem rozgryźć z tych emocji, ale po niedługiej chwili odnalazłem swoje zabłąkane myśli i skupiłem je na odczytaniu wyników.
Egzaminy w zakresie podstawowym zdane, angielski i matematyka blisko maksymalnej wartości, język polski trochę mniej, pewnie był to efekt pierwszego stresu na pierwszej maturze, a także dość nieoczywistej formuły tegoż egzaminu, jeśli nie wiecie o czym mówię, zachęcam do otworzenia strony CKE i obejrzenia tegorocznego arkusza.
Ja jednak skupiłem owe myśli głównie na egzaminach w zakresie rozszerzonym, gdyż tylko one liczą się w późniejszej rekrutacji na studia... Patrzę, patrzę i nie mogłem uwierzyć... rozszerzona matematyka na 80%, biologia na 87%, chemia na 88%! Po zobaczeniu tych sześciu cyfr kamień spadł mi z serca, a całego mnie ogarnęło duże zaskoczenie, które potem przerodziło się w wielką radość. Nie spodziewałem się aż tak satysfakcjonującego mnie wyniku, moja wyobraźnia sięgała co najwyżej na poziom siódmej dziesiątki, czy początku ósmej, ale no wynik bliski 90, a zwłaszcza z biologii, o której myślałem, że nie poszła mi jakoś najlepiej, wprawił mnie w szampański nastrój. Zapisy na studia dobiegają powoli końca, pierwsze listy zakwalifikowanych studentów już w piątek i mam dużą nadzieję, że moje nazwisko będzie widnieć na kartce z tytułem "Kierunek lekarski UJ", byłoby to spełnienie wielkiego marzenia, owe małe szczęście przemieniłoby się w ogromne... tak więc do piątku jeszcze trzymajcie kciuki, pierwszy krok za mną, ale jeszcze jeden przede mną! 😁

Myśląc o kolejnych małych szczęściach, które ostatnio mnie spotkały, to na pewno muszę wspomnieć o ostatniej metamorfozie poczciwej leśniczówki, która już od lat kilkunastu cieszy oczy wszystkich gości mojego ogrodu. Po wyprawie do Zalipia, stwierdziłem, że drewniany domek musi zyskać nieco charakteru i stać się bardziej widoczny, by zachwycać jeszcze bardziej. Moje niedawno odkryte zainteresowanie malowaniem nie pozwoliło mi zostać przy tym pomyśle obojętnym, dlatego już następnego dnia w ruch poszły pędzle, wałki i farby. Każdy najmniejszy element został dokładnie pokryty warstwą farby - białej, bądź brązowej i po wielu chwilach moim oczom ukazał się odnowiony, piękny domek, który ma szansę stać się największą ogrodową gwiazdą - nie dość, że sam wygląda super, to jeszcze rozświetla cały ogród i czyni go jeszcze przytulniejszym i bardziej magicznym miejscem... Malując, wzorowałem się na zalipiańskim stylu, dlatego niewykluczone, że w niedalekiej przyszłości leśniczówka zostanie cała ukwiecona, choć szczerze boję się nieco tego kroku, gdyż on wymaga już większego talentu malarskiego, a z nim różnie bywało u mnie... 😃

Trzeba się cieszyć z małych szczęść i szukać ich w każdym możliwym miejscu... Dzięki nim na naszych twarzach pojawia się uśmiech, a moment, w którym aktualnie się znajdujemy staje się piękniejszy i radośniejszy. Dziś miałem okazję spacerować sobie po Puszczy Niepołomickiej, a także odkrywać po raz kolejny uroki mojej okolicy podczas jazdy rowerem. Kończąc dzisiejszy wpis, zachęcam do znalezienia tego małego szczęścia w... koronach drzew, polnej dróżce, w moim ogrodzie i być radosnym...

Puszcza Niepołomicka

Pola prowadzące pod niegowicki kościółek...

Kwiat liliowca skąpany w lipcowym słońcu...

Bielinki, które w tym roku królują na kwiatostanach budlei

Ostatnio też chmurki prezentują ciekawe kształty, dając wspaniałe widoki...

Pozdrawiam Was serdecznie i do zobaczenia! 😊😄