Wiosenne rewolucje

Witam!
Od paru dni gościmy już astronomiczną oraz kalendarzową wiosnę. Mój ogród, jak już wspominałem w poprzednich postach, z dnia na dzień nabiera życia, barwi się wszelkimi możliwymi kolorami, ale też przez kapryśną, marcową pogodę jego wygląd ostatnio zmienił się o 360 stopni...
Cały przypadek miał miejsce nieco ponad tydzień temu. Wiatry, potem huragany... przez kilka dni dzień w dzień pustoszyły moje okolice. Ostatniego dnia, gdy wietrzna aura osiągnęła swoje apogeum, połamała ona dwa duże drzewa w moim lasku, które na wielkie, wielkie szczęście nie wylądowały na domu, a brakowało naprawdę niewiele by tak się stało.
Zapadła więc decyzja, że wszystkie drzewa w pobliżu domu, dla bezpieczeństwa, trzeba ściąć, co się stało już następnego dnia. Zapanowała przez to ogromna pustka na całym ogrodzie, choć z drugiej strony dzięki tej operacji pojawiło się sporo wolnego miejsca, które będzie można wykorzystać w dowolny, jak najlepszy sposób i na pewno tak się też stanie już niebawem...
Najgorsze było sprzątanie całego pobojowiska, które powstało w wyniku ścięcia tych wszystkich drzew. Praca wydawała się być syzyfowa, awykonalna, ale po kilku dniach cały bałagan udało się uprzątnąć. Jeszcze liście się nie rozwinęły, jeszcze kwiaty na dobre nie zagościły na rabatach i ich nie umalowały, a już jest tak pięknie... to co dopiero będzie potem?

Sasanka króluje na wiosennym skalniaku

Mnóstwo wielokolorowych perełek ♥

Skutki huraganu...

I kolejny...

Nowo narodzony lasek

Forsycja też już pięknie kwitnie

Hiacynty również ;)

Ostatnio też w końcu uparłem się i postanowiłem zrobić porządek ze swoimi łobuziarskimi poziomkami, których krzewiki zaczęły opanowywać bez żadnego pytania miejsca w których rosnąć nie powinny. Na parapetach swojej leśniczówki z dzieciństwa zabiłem gwoździami małe deseczki, a na tych deseczkach postawiłem dwie długie donice, w których już kilka dni sobie owe nieusłuchane poziomki rosną. Miałem małe obawy, że może im się nie spodobać nowe stanowisko, ale na szczęście z dnia na dzień przybywa im soczystych, jasnozielonych listków, co mnie bardzo cieszy. Jak zaczną kwitnąć gdzieś w maju lub czerwcu, to otoczę je siatką z drobnymi oczkami, żebym w razie czego nie miał ptasiej konkurencji w zbieraniu owoców 😉😉

Tak się prezentowały tydzień temu...

... a tak dziś

Leśniczówka skąpana w promieniach sobotniego słońca

 Tak więc dzieje się, życie nie zwalnia tempa, a tu też już tylko półtora miesiąca do matury, praca wre i tu, i tam, tak samo intensywnie, i, mam nadzieję, tak samo udanie.
Pozdrawiam Was serdecznie i do zobaczenia, a na sam koniec tradycyjnie już żegnam się z Wami zdjęciami nieba, tym razem magicznego wschodu słońca z godziny 5:40, coś pięknego...