Czy warto? - szczerze o blogu

Witam Was w tą pierwszą majową niedzielę.
Mówiłem ostatnio, że dziś zaprezentuję Wam swoją pracę na zabawę na moim blogu. Ale tego nie zrobię, bo ostatnio zrozumiałem, jak trzeba żyć i coś mi to uświadomiło. Powiem Wam kilka słów o tym, co mnie gryzie i to szczerze. Przeczytajcie, bo warto. :)

https://www.youtube.com/watch?v=7vpdp5hWQ8k

Pewien znany polski "Youtuber" opowiada w tymże filmiku, jak internet i wirtualne życie zmieniło jego życie - czym żył, o czym zapomniał, a co stracił bezpowrotnie. Pomimo, że to nagranie trwa aż 50 minut, to naprawdę ten człowiek wie co mówi i co najważniejsze - przekazuje prawdę.
Naprawdę polecam Wam - zatrzymajcie się i posłuchajcie tego "kazania". Bo ja coś przez ten przekaz zrozumiałem

To wszystko znajduje też odzwierciedlenie w blogosferze i nawet na moim blogu. Blog powinno się tworzyć z radości, z przyjemności, a nie pod jakimś przymusem, co kiedyś miało miejsce...
Zacznę od początku: kiedy ten blog powstawał 3 lata temu, moim celem było przekazywanie tego co myślę o danych sprawach, opowiadać o swoich przygodach, a także publikować liczne teksty (wiersze, opowiadania) mojego autorstwa. Dzisiaj trochę to inaczej wygląda. Od listopada do kwietnia, moje bycie tu na blogosferze było jakiegoś rodzaju przymusem. Posty obowiązkowo w środę i sobotę. Niezależnie o czym i jak. Czasami pomysłów brakowało, a i tak coś musiałem opublikować. Nie chodziło o jakieś pieniądze, czy coś, bo z bloga żadnych pieniędzy nie pobierałem i nie pobieram. Głównie chodziło o to, żeby nie stracić czytelników, na których przez tę parę lat "pracowałem".
Odwiedzałem Wasze blogi, czytałem, komentowałem, ale czy mi to sprawiało radość? I tak, i nie. Z jednej strony bowiem bardzo lubię czytać o tym, co inni piszą - o swoich przygodach, podróżach itd. i jest to bardzo ciekawe, ale z drugiej strony bardzo dużo czasu na to traciłem. A mogłem w tym czasie zrobić wiele innych rzeczy, które lubię i potrzebuję, np. porozmawiać z rodziną, czy pograć w tenisa, który kocham. A siedzenie na komputerze nie jest takie fajne i dobre, jak mogłoby się wydawać.
Gdy wkręcałem się w ten blogowy świat, bałem się, czy ktoś mi nie będzie chciał zaszkodzić, czy czytelnicy są naprawdę tymi, kim podają się w internecie. Tyle się teraz słyszy o tych wszystkich internetowych przestępstwach, że aż to mnie przeraża. Dzisiaj wiem, że są tutaj ludzie "prawdziwi". Ale czy wszyscy? Nie wiem i zapewne wy tego też nie wiecie.
Wracając do przymusów - mój blog miał być blogiem przekazu, a nie jakimś pokazem. Z początku mi się to udawało, ale później się to zmieniło - fan page na Facebook, jakieś głupie wyzwania i zabawy. Po co to? Czy to jest sensem naszego życia? Najbardziej nie rozumiem, po co robiłem to wyzwanie urodzinowe, a później to wiosenno-letnie. To przecież jest bez sensu. Nie do tego służy blog!! Sama nazwa - "blog", pochodzi od angielskich słów "web log", co oznacza "dziennik sieciowy".
Dziennik, a nie jakieś miejsce dziwnych wyzwań, zadań, czy candy! Owszem, można się bliżej porozumiewać z czytelnikami, ale czy robienie czegoś takiego daje radość z tworzenia bloga? Zamiast robić jakieś prace, które i tak później najczęściej są zapominane, czy nie lepiej przejść się na spacer, rozwiązać krzyżówkę, czy porozmawiać z najbliższymi? Chyba tak. Oczywiście to jest moje zdanie, wy możecie myśleć inaczej, ale pomyślcie nad tym. :)
Ostatnia rzecz o której napiszę, to czas wstawiania postów. Zawsze: środa, sobota, środa, sobota, środa, sobota... Może u Was tego nie ma, ale jak zobaczycie u mnie daty wstawiania postów, to możecie ten cykl zauważyć.
Kiedyś tego nie widziałem, ale dziś tak się zastanawiam... po co to? Pisać się powinno od siebie, od duszy, bez przymusu. Pisanie bloga powinno sprawiać radość, a ostatnio tak nie jest.
Dlatego od dzisiaj będę pisał tylko wtedy, gdy będę miał coś do powiedzenia i będę chciał to przekazać. Czy to będzie co tydzień, co miesiąc... zobaczymy. Bo nie ma sensu wstawiać coś głupiego, nieprzemyślanego, tylko jak już coś się pisze to z sensem!

To chyba tyle co chciałem powiedzieć. Proszę, przeczytajcie to i zastanówcie się, czy nie robicie tych błędów, które wyżej opisałem. Pamiętajcie, powtórzę to jeszcze raz: PISANIE BLOGA POWINNO SPRAWIĆ RADOŚĆ I PRZYJEMNOŚĆ!

I to nie odnosi się tylko do bloga, tylko do całego internetu - serwisów społecznościowych, mailów itd. Róbcie to z umiarem i znajdźcie czas na spacer i czas z rodziną! :)

Ja kończę, mam nadzieję, że wrócę tu za niedługo. :)
Wiosenno-letnie wyzwanie zawieszam, prawdopodobnie usunę.

Pozdrawiam Was i do zobaczenia! :)

A tu takie zdjęcie z pokazów chemicznych, które niedawno organizowałem z jeszcze kilkoma innymi osobami. To jest jedna z rzeczy w moim życiu, które naprawdę kocham! :)