Trochę zimy, trochę wiosny...

Witam!
Ostatni tydzień pożegnał, miejmy nadzieję, definitywnie zimę i przywitał wiosnę. I taki będzie również dzisiejszy post - trochę zimy, trochę wiosny, żeby przygody przeszłe zamknąć, a obecne otworzyć.
Na sam początek bardzo chcę podziękować za jakże liczny odbiór ostatniego posta z Zakopanem w roli głównej - ponad 400 odtworzeń i 19 komentarzy! To mnie bardzo cieszy i motywuje do dalszych działań na blogu. :)

Zgodnie z zapowiedzią, dziś co nieco opowiem o mojej pierwszej, i jak sądzę teraz na pewno nie ostatniej, wyprawie na cholerny cmentarz, który znajduje się około 1,5 km od mojego domu. Może ktoś sobie pomyśli, że skoro tak blisko, to dlaczego tej zimy dotarłem tam po raz pierwszy? Odpowiedź jest dosyć prosta - obiekt leży w szczerym polu, bardzo daleko od jakichkolwiek dróg, zabudowań, więc dojechać tam się nie da, a pieszo nie było nigdy jakoś okazji.
W te ferie jednak, razem z moim bratem oraz jamnikiem - Rudim (więcej o nim TUTAJ), postanowiliśmy odwiedzić ten teren, głównie z tego względu, iż poprzedniej jesieni odbył się remont cmentarza, więc byliśmy ciekawi efektów pracy.

Wyruszyliśmy zaraz po obiedzie. Na zewnątrz trzymał mróz, wokoło zalegała niewielka warstwa śniegu, więc warunki do chodzenia po ugorach były dość dobre (więcej o tym odcinku trasy TUTAJ). Szliśmy dobre kilka minut, aż w końcu naszym oczom ukazała się polna dróżka, prowadząca na cholerny cmentarz.



Zeszliśmy ze skarpy oddzielającej drogę od pól, po czym skierowaliśmy swoje kroki w północno-zachodnią stronę, zostawiając za sobą rozległy krajobraz Podgórza Bocheńskiego. Po chwili z lewej strony minęliśmy wierzchołek najwyżej położonego punktu w okolicy (Widnica - 252 m.n.p.m.), na którym stoją dwa zbiorniki z wodą. Z każdym kolejnym metrem, byliśmy na coraz większym pustkowiu - mroźny wiatr zaczął dąć mocniej, dzikie szaraki przeskakiwały z pola na pole w poszukiwaniu złotych ziaren kukurydzy z ostatniego sezonu, w oddali, z drugiej strony można było dostrzec pasące się stada saren i malutkie, pomarańczowe sylwetki lisów, które bardzo wyróżniały się na zimowym tle szczerego pola, zaś z powietrza i brzeziny nad potokiem nieopodal, swe odgłosy wydawały polujące myszołowy, jastrzębie, a także kolorowe trznadle, jery i dzwońce.




Dróżka skierowała się w dół widnickiego pagórka, ale zaraz, niczym sinusoida, zakręciła w górę. Obok znajdują się jeszcze dwie górki, które niegdyś, jeszcze nawet za czasów mojego dzieciństwa, były wielkim kompleksem dla dzieciaków do zjeżdżania na sankach, nartach, jabłuszkach i innych. Sam brat, który jest kilkanaście lat ode mnie starszy, często te czasy wspomina, gdy w zimowe popołudnia, po zajęciach szkolnych zbierali się tam rówieśnicy z całej miejscowości i tworzył się tam jeden wielki zimowy plac zabaw. Ja już tych czasów aż takiej świetności nie pamiętam, ale gdy miałem z sześć, osiem lat, to jeszcze niektóre dzieci wędrowały tam, aby nieco nacieszyć się możliwościami, jakie dawała zima.
Niestety, wszystko co dobre, szybko się kończy - dzisiejsze pokolenie dzieci, to głównie komputery, smartfony, laptopy, tablety i nic więcej. A szkoda...
Gdzieniegdzie na dróżce trzeba było uważać na ogromne kałuże, które przykrywała cienka i zdradliwa warstwa lodu. Sam nawet lekko koniuszkiem buta sprawdzałem wytrzymałość pokrywy, co tylko potwierdziło moje przypuszczenia.
Po około 10 minutach wędrowania to w górę, to w dół, spostrzegliśmy niewielki zarys cmentarza. Wtedy to musieliśmy odbić z dróżki w lewo, aby dotrzeć do celu. Ostatni odcinek drogi był największym wyzwaniem, z uwagi na to, iż przemierzaliśmy pole po kukurydzy i należało zachować dużą ostrożność, aby nie zahaczyć o wystające zdrewniałe łodygi zboża. Najtrudniej miał Rudi - jego krótkie łapki, raz z większym, raz z mniejszym sukcesem pokonywały kolejne metry. W końcu jamnik opadł z sił i mój brat wziął go na ręce, aby go przeprowadzić na drugi koniec pola.
Cel był blisko. Z kroku na krok widzieliśmy go coraz wyraźniej i lepiej. Po przemierzeniu kukurydzianej parceli zostało nam około sto metrów do mety, które przebiegliśmy w błyskawicznym tempie, aby jak najszybciej tam dotrzeć.





Cmentarz robi duże wrażenie na zimowym tle. Dwuarowy teren oddzielony od pól uprawnych metalowym ogrodzeniem, poprzecinany kilkoma starymi krzyżami jedno- i dwuramiennymi usadzonymi w betonowej podstawie. W tylnej części znajduje się nieduży pomnik upamiętniający pochowanych tu ośmiu żołnierzy austriacko-węgierskich z 55. pułku piechoty oraz 13. i 14. batalionów strzelców bojowych, a także czterdziestu czterech żołnierzy rosyjskich, poległych w dniach 6, 10 i 13 grudnia 1914 roku. Na jego środku znajduje się tablica z napisem:

CMENTARZ WOJENNY CICHAWA
1914-1915
KRIEGERFRIEDHOF CICHAWA
"Wy, coś padli za ojczyznę w boju
Wróg czy przyjaciel - dokonawszy czynu
śpijcie złączeni w tej ziemi pokoju."

Na lewo, w rogu rośnie wielka lipa z rozłożystą koroną i silnym pokrojem, która na tym pustkowiu wskazuje miejsce cmentarza z odległości nawet kilkuset metrów.
Cmentarz został zaprojektowany przez Franza Starka.
Kiedyś obiektem opiekowały się dzieci z pobliskiej szkoły podstawowej, ale gdy placówkę zamknięto, pieczę nad nim przejęli mieszkańcy okolicznych wiosek.










Po zrobieniu kilku fotografii, krótkiej modlitwie i chwili zadumy, zabraliśmy się w podróż powrotną. 

Ta wyprawa była bardzo ciekawym doświadczeniem. Nie tylko miasta, nie tylko światowej sławy zabytki, ale czasem warto też dostrzec i odwiedzić te mało dostępne zakamarki, aby poznać świat z nieco innej perspektywy - ciszy, skupienia, zadumy i prawdziwej przygody.

I tym akcentem, na blogu ostatecznie żegnamy zimę i witamy wiosnę... W moim ogrodzie pierwsze jej ślady nastąpiły wraz z odejściem tych kilkunastostopniowych mrozów, które nękały i doskwierały przez ostatnie miesiące.
W najbliższym poście postaram się pokazać pierwsze efekty wiosennych porządków i pracy na ogrodzie, przedstawić plany na nowy sezon, a także... ale niech to trzecie pozostanie niespodzianką. ;)

Na do widzenia wrzucam poniżej zdjęcie jednej z kilku kępek przebiśniegów, która wyrosła w lasku.


Do zobaczenia i miłego niedzielnego wypoczynku!

P.S.
1. Ci, co jeszcze nie wzięli udziału, serdecznie zachęcam do zagłosowania w plebiscycie "Podróż Roku 2016" - sonda znajduje się na prawym pasku bocznym bloga. Czas do ostatniego dnia marca, tj. najbliższego piątku.
2. Dzisiaj o drugiej w nocy zmienia się nam czas z zimowego na letni - przesuwamy wskazówki zegara o godzinę do przodu! :)

Komentarze

  1. To była cala wyprawa na ten cmentarz.
    Historia, która minęła...
    Czasami warto się nad nią zadumać.
    Pozdrawiam na dobranoc :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też tak sądzę
      Tak trochę zatrzymać się w tym biegu życia i trochę zwolnić. Takie wyprawy właśnie temu służą. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  2. Niesanowite miejsce, do tego w tej zimowej szacie. Powiedzialabym -filmowe. Przydaje sie taka chwila zadumy, nad kruchym ludzkim zyciem, i zawirowaniami historii.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie też to miejsce oczarowało. Skromne, ale jakże piękne i spokojne. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  3. Prawdziwa wyprawa, choć taka właśnie pełna zadumy...Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Uwielbiam takie właśnie wyprawy: z celem i wyzwaniem. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  4. Podziwiam Cię, że zadałeś sobie tyle trudu, by uczcić pamięć modlitwą i zadumą.
    Tak niewiele osób robi to teraz w tym wszechobecnym pędzie. Pozdrawiam:):):)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A przydałoby się, aby inni też o takich miejscach pamiętali i je szanowali. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  5. Czasem własnie takich konteplacjii potrzebujemy, aby się zastanowić nad tym co mamy . Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W tych czasach jest to niezwykle potrzebne, aby nie zwariować od tego prędkiego życia. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  6. Wyprawa w nieznane, odlegle miejsca, wspomnienia, zaduma... Dziś, gdy każdy pędzi najszybszym pasem ruchu, gubi się w gąszczu własnych celów, niekoniecznie przydających zadowoleniu, specjalna wyprawa w odległe, nie związane ze swoimi wspomnieniami miejsca, jest na prawdę godne podziwu... Pozostawiam wiosenne serdeczności ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, zwolnić czasem trzeba, aby nie oszaleć. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  7. Uwielbiam takie " szare" zdjęcia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pełne magii i zachwytu... Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  8. Wspaniałe miejsce dla "myślenicy"...;o)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oj naprawdę... W tej ciszy i spokoju idealnie. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  9. Warto odwiedzać takie nieznane zakątki, bo można często tam odkryć wiele ciekawych rzeczy. Świetne, klimatyczne zdjęcia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, też tak twierdzę. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  10. Dobrze, że pamięta się o takich miejscach. Cmentarz zadbany ale z dala od ludzi.
    Lubię takie zdjęcia, dodają powagi takim miejscom.
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To jest nasz obowiązek, pamiętać o zmarłych. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  11. Piękne zdjęcia ! Cmetnarz na zdjęciach wygląda niesamowicie. Warto odkrywać takie miejsca i też pisać o nich.
    Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To ważne, dbać i czcić takie miejsca zadumy i pamięci. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  12. Witaj Maks😊
    Myślę że na takim cmentarzu ukrytych jest wiele wspomnień,ciekawych historii,których już nikt nie usłyszy.
    Warto pielęgnować ciekawe miejsca,by zachowały się one dla potomnych.
    Piękne fotki,ten surowy pejzaż zimowy w zestawieniu z cmentarzem,wprowadza w zadumę.
    Pozdrawiam cieplutko 😊

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Taki kontrast na zdjęciach, przynajmniej mnie, zachwyca. Uwielbiam takie miejsca. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  13. Nie lubię cmentarzy, ale taki - bez tego zniczowego i kwiatowego przepychu - ma zupełnie inny klimat ;) A co do wiosny to mam nadzieję, że nadejdzie na dobre i już żadna zima nie będzie jej przeszkadzać :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam podobne zdanie. Takie cmentarze są magiczne. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  14. Fakt wygląda jak w filmach-na wzgórzu przy drzewie-ciekawe.niestety postęp cywilizacyjny zamknął dzieciaki w domach-ja też pamietam czasy tych wszystkich ślizgawek w lesie,przy cmentarzu itd...to były czasy bynajmniej mamy co wspominać a nie jak dzieciaki obecnie:).pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo to jest przykre... Technologia zamknęła dzieciaków w czterech ścianach domu przed gierkami i innymi bzdurami... Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  15. mroźno i chłodno, ale w końcu to minie:) a miejsca, które są blisko nas, tak się składa, że często oglądamy na końcu

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I na tym polega wg mnie paradoks życia, bo "najciemniej pod latarnią"... Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  16. Byłam z Zakopanem tylko raz, ale mam nadzieję, że to powtórzę. Czekam juz na wiosnę, chociaż zima w Alpach jest absolutnie niesamowita.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zawsze marzyłem o wyjeździe w Alpy. Magiczne, piękne miejsce... Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  17. Piękne zdjęcia:))) Wyprawa bardzo ciekawa i nieraz tak trudno wybrać się do miejsc blisko nas.Fajnie ,że się udało.
    Pozdrawiam serdecznie:)))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ciekawe wyprawy są podstawą urozmaicenia sobie życia - takiego predkiego... Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  18. Droga do cmentarza nie była łatwa szczególnie dla Rudiego. Jednak dotarliście do celu, miejsca zadumy. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mimo wszystko Rudi wygrał z zimą oraz trudem podróży i jestem z niego bardzo dumny. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny!

      Usuń
  19. Wiem,że może to dziwnie zabrzmi ale ja uwielbiam cmentarze, a takie stare to wyjątkowe perełki :)
    Bardzo ciekawy wpis a do tego piękne, minimalistyczne ujęcia :)

    OdpowiedzUsuń
  20. Przebiśniegi na końcu są najlepsze ;) Piękne zdjęcia ale wolimy już słoneczne kadry ;D

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Bardzo dziękuję za każdy pozostawiony komentarz!

ARCHIWUM POSTÓW

Pokaż więcej

Translate

Obserwatorzy Bloga

Dziękuję za każdy głos! To mnie motywuje!

Moi psi strażnicy: Rudi (2013-) i Berek (2005-2022)

Kategorie

W moim ogrodzie Podróże Małopolskie Moja poezja Ptaki Wiersze Pola Zima wiosna 2017 Rośliny życzenia Kraków Kwiaty Spacer Grzyby Rynek 2016 Zamek 2019 Góry Jesień Wiersz Wyniki wakacje Grusza Lato Przemyślenia święta Podróż Roku Inne Kościół Las Wieś wielkanoc 2018 Blog Boże Narodzenie Ciasto Dobczyce Rudi Zachód Słońca Cmentarz Kot Ssaki podsumowania 3. urodziny Konkurs Lasek Mama Moje przygody Motyle Owady Planty Podziękowanie Polska Skansen Urodziny W moim domu Wspomnienia 2020 Kiki Nowy Rok Pole Rocznica Ruiny zamku Rzeka Sentymenty Maksa Studia Wiosenno-letnie wyzwanie u Maksa Zalipie Żonkile Artystycznie Beskid Wyspowy Chatki Chmury Cudo Kapliczka Koronawirus Leśniczówka Malowane Opowiadanie Pies Puszcza Statystyki Tata Tulipany Wschód Słońca Wspomnienie Wyzwanie urodzinowe Zjawiska pogodowe Śmierć 2021 Beskidy Bez Candy Chinkali Droga Historia Jan Paweł II Katedra Lanckorona Lekarski Luty Maj Nauka Niepołomice Panorama Pieniny Plany Pomniki Prezent Przedwiośnie Przepis Ratusz Rozdanie Sierpień Skalniak Staw Szlak Zioła Śnieg Basia Wójcik Bałtyk Bitwa Bochnia Brzozy Cichawa Czosnek niedźwiedzi Dolina Raby Dynia Fiołki Jabłoń Jedzenie Jezioro Kazimierz Wielki Krajobraz Krokusy Krościenko Lipa Listopad Majówka Matura Medycyna Morze Mury Muzeum Niebo Pałac Pielgrzymka Pierniczki Polskie bociany Pomnik Pomorskie Pomorze Przebiśniegi Rower Rzepak Stare Miasto Słońce Talent Tenis Trzy Korony Wawel Wał Ruda Wielkopolskie Wieża Wisła Wrocław Wycieczka Zachwyt Zboża Ziarnopłony Zielono przyroda ptaki na flagach wielka sobota zdjęcia Ścieżka Śląskie 2023 4. urodziny 5 miejsc Akademia Muzyczna Aleja Gwiazd Babia Góra Bazylea Bałwan Berek Biedronka Bieszczady Bocian Boże Ciało Budki Budleja COVID-19 Choinka Clematisy Czarny bez Dolina Prądnika Dolnośląskie Domek Drzewa Dunajec Dwór Ferie Gady Gołoborze Grodkowice Grota Grudzień Hel Hiacynty Jagodzianki Jarmark Karolina Kózkówna Kartki Kasztany Kazimierz Klasztor Klomb Kolory Kościół Mariacki Krzewy Krzyż Kukurydza Lipiec Lipnica Murowana Lourdes Marysieńka Miłość Moje zdrowe życie Morwa Most Niedzica Nowodworek Obraz Odlot Ogród Ojców Opis Opowieść Ostrów Lednicki Owoce Oznaki wiosny Palma Pandemia Papierówka Papież Papuga Paź królowej Październik Pięknie Plaża Podskale Podziemia Powiśle Dąbrowskie Praktyki Procesja Przygotowania Przyjaciele Pytania Raba Rogale świętomarcińskie Ruduś Ruiny Rzeźby Różaneczniki Różaniec Rękodzieło Sanktuarium Sesja Sielanka Spotkanie Stokrotki Sukiennice Sylwester Syrop Szczawnica Szpaki Szpital Trasa Ukraina Warzywa Wierzby Wojna Wspaniałe Wypieki Wyprawy Zabawa Zadanie od Maksa Zbiorniki Zdrowo Ziemia Dąbrowska Zmiany jaszczurki jeże purchawice sierpówki Łysa Góra Ślimaki Średniowiecze Święconka Święto Niepodległości Żniwa 10 lat 100000 2015 3 maj 5. urodziny 6. urodziny 7. urodziny 8 lat 9 lat Agnieszka Radwańska Akrostych Album Alfa Altana Amfiteatr Anna Arthur Wellesley Artykuł BMI Balon Bazie Bazylia Bazylika Bałwankowo Berberysy Bezsenność Biało Biało-czerwone Biologia Bitwa pod Grunwaldem Bizony Bobolice Bobry Bociany Bogatka Brusznica Brzozowisko Buraki Bury Bułki Błękit Cele Chabówka Chaczapuri Chaos Chemia Chełm Chleb Chrząszcz Ciastka Ciastka orzechowe Ciężkowice Clafoutis Czarny Staw Czechy Czerwiec Częstochowa Część I Człowiek Dalgona Dawne dzieje Diabelski Kamień Diablak Dla artystów Dla kucharzy Dla poetów Dmuchawiec Dobro Docenione Dolina Białego Droga krzyżowa Drożdżowe Drzewo Dutch baby Dyskusja Dzieciństwo Dziewięćsił Dzień Mamy Fontanny Fotografia Francja Galette des rois Gdańsk Gdów Geografia Gniezno Gondola Gorce Gostynin Gotowanie Gołąb Goździki Grodzisko Grunwald Gubałówka Gwiazdy betlejemskie Góra Skrzynecka Góra Zamkowa Górki Góry Świętokrzyskie Głosowanie Horiatiki Huragan Huśtawka Iglaki Illzach Info Ja w Kuchni Jacuś Jadłospis Jajka Jarmuż Jasna Góra Jednosiwy Jerozolima Jesienne dary ogrodu Jesiony Jezioro Czchowskie Jezioro Dobczyckie Jezioro Rożnowskie Jiaogulan Jubileusz Język polski Kalorie Kalwaria Kanie Karmniki Kawa Kawiarnia Klucz do matury z biologii Koktajle Kolejka Kolekcja Kompot Kompozycja Komunia Święta Konfederacja barska Konie Konkurs Palm Wielkanocnych Kopiec Kraka Korona zapory Kraków-Łagiewniki Krogulec Krowa Krupówki Krzesławice Krzewuszki Krzywa Wieża Krzyż Milenijny Krzyżacy Krzyżówki Książka Księżyc Kuchnia Kujawsko-pomorskie Kundel Kura Kurczak Kurozwęki Kwarantanna Kwiecień Kładki Latarnia Lednica Legendy Lenistwo Lilak Lipnica Literatura London Eye Londyn Lot Lubczyk Lwów Majeranek Makro Marchew Marzec Marzenia Mazowieckie Mazurek Medugorje Melisa Melsztyn Mgła Michałki Mikołaj Kopernik Mirów Misje Mięta Mniszek lekarski Mniszki Mogielica Moi Przyjaciele Molo Monety Mróz Muchomory Muchołówka szara Mural Naleśniki Niebieski Niedziela Palmowa Niegowić Noc Norbertanki Nowy Wiśnicz Obserwacje Odpoczynek Odpowiedzialność Ogień Ojcowski Park Narodowy Olimpiada Omega Opactwo Opole Opolskie Opowieści Oregano Orzechy Ostrów Tumski Owca PDMD Parowar Patriotyzm Pelargonie Pietruszka Pisklęta Piwonie Pizza Plac św. Piotra Plebiscyt Pliszki Pociąg Podbiały Podgrzybki Podhale Podkarpackie Podróż pięciolecia Podziw Pokazy Polecie Pomnik św. Floriana Pomoc Pory roku Potok Powieść Pozdrowienia Poziomki Poznań Praca Praga Prom Prośba Przed Sylwestrem Przemijanie Przerwa Przygoda Przyszłość Pszczoła Pucuś Pustelnia Płazy Radość Refleksje Rejs Rokitnik Rozmaryn Rożnów Rukola Rzadkie Rzeźbiarstwo Rzym Rękawka Rżysko Samosy Sanki Sałatka Seler Sernik Sezon karmnikowy Sierpówka Sir Siła Skamieniałe Miasto Skałka Skocznie Smoleń Sopot Spisz Spokój Stajnia Staropolskie Stetoskop Styczeń Szacunek Szałwia Szczaw Szczepienia Szczepionka Szczepmy się! Szczerze Szczypiorek Szkoła Szlak Orlich Gniazd Szron Szwajcaria Sól Słonecznik Słowacja Słowianie Taize Tamy Tatry Tatrzański Park Narodowy Teatr Topola Toruń Tradycje Tropsztyn Tropy Turbacz Tymianek Ulubione Urbi et Orbi Uście Solne Wadowice Waga Warmińsko-Mazurskie Warsztat Wata cukrowa Watykan Wellington Arch Westerplatte Wetlina Widoki Wielka Brytania Wiewiórka Wieżyca Wigilia Wiszące mosty Witacze Wiązanki Wodospad Wow Wprowadzenie Wrzos Wyjazd Wytrzyszczka Wyzwanie Włochy Włóczęga ZOO Zakopane Zapora Zapowiedź Zasady Zawilce Zawoja Zaćmienie Zaćmienie Księżyca Zbiórka Zdjęcie Zegar Zwierzęta Zwyczaje Złoto dzwoniec filmy kosy magiczny czas porządki rudziki van Gogh Łatwe w uprawie Ławka Łąki Śliwa Ślęża Święci Świętojański Świętokrzyskie Święty Krzyż śpiew śpiew dzwońca św. Szymon święty Mikołaj Żołnierze i polegli Żurawki

Prawa autorskie

Wszystkie moje teksty i zdjęcia na blogu "Świat z mojej perspektywy" są chronione prawem autorskim na mocy: Dz. U. 1994 nr 24 poz. 83, Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wykorzystanie ich wymaga mojej zgody!

Agregator blogów przyrodniczych

Rozdane, powędrowało do Janeczki z Chwil Wytchnienia!

Rozdane, powędrowało do Jadzi Kluczyńskiej!

BLOG KULINARNY

TUTAJ ZAGLĄDAM